woensdag, januari 21, 2009
sp.a, spelen met letters en afkortingen zoals mnm
De laatste weken was er teen en tander te doen over de afkorting sp.a . Ik zal geen uitspraken over wie nu wel of niet gelijk had, maar het spel hebben ze behoorlijk stuntelig opgevat. Enige tijd terug was er veel te doen over Radio Donna die opgedoekt zou worden (goede zaak trouwens) en zou herrijzen uit zijn as, geïnspireerd door Peter Vandeveire (ja diene die ooit met pluimen in zijn gat over de markt van Brussel moest lopen omwille van een wedstrijdje of weddenschap). Toen de nieuwe zender zijn nieuwe naam (MNM) kreeg was de verklaring dat iedereen zijn eigen invulling mocht geven aan het begrip "M en M". Intussen heb ik er niets meer van gehoord, maar toen gaven ze enkele voorbeelden. Hadden ze bij sp.a gezegd dat ook met hun naam iedereen mocht spelen, dan was de komst van Bert Anciaux met zijn (P)rogressieven misschien op speelse wijze opgelost...
vrijdag, januari 16, 2009
Adoptieprocedures?
Weer eens grote discussie in de media. Een of andere politica heeft uit humanitaire reden een weeskind "gehaald" uit Afrika, is dit kind aan het verzorgen, en zal de adoptie regelen terwijl het kind reeds bij haar is.
Reactie van "gewone" mensen die willen adopteren is dat mevrouw zich beter voelt dan de rest en door haar functie de lastige procedure kan omzeilen. Ik heb het gevoel dat ze misschien van de gelegenheid gebruik moeten maken om hun discussie om te keren.
Ik heb geen sympathie voor mevrouw (ik had er nog nooit van gehoord, en weet zelfs niet bij welke partij ze hoort), maar ik ben ervan overtuigd als ze reeds 3 of 4 eigen kinderen deftig aan het opvoeden is, dat een kindje erbij geen fundamentele reden is om haar capaciteiten als toekomstige ouder in vraag te stellen.
Men zou beter eens de vraag stellen, of het nodig is om voor toekomstige adoptie-ouders strenger te zijn dan voor toekomstige natuurlijke ouders. Ik ben ervan overtuigd dat zelfs als er geen strenge adoptie-eisen zouden bestaan, dat er minder adoptiekinderen in onverantwoorde gezinssituaties zouden terecht komen dan nu natuurlijke kinderen. Bij adoptie zal er sowieso rompslomp met papieren zijn, en alleen wie het echt wil zal zich daaraan wagen. Voor het starten met natuurlijke kinderen wordt geen enkele eis gesteld. Alleen als het echt misloopt kunnen er procedures starten om de kinderen weg te nemen uit probleemgezinnen en te "plaatsen".
Reactie van "gewone" mensen die willen adopteren is dat mevrouw zich beter voelt dan de rest en door haar functie de lastige procedure kan omzeilen. Ik heb het gevoel dat ze misschien van de gelegenheid gebruik moeten maken om hun discussie om te keren.
Ik heb geen sympathie voor mevrouw (ik had er nog nooit van gehoord, en weet zelfs niet bij welke partij ze hoort), maar ik ben ervan overtuigd als ze reeds 3 of 4 eigen kinderen deftig aan het opvoeden is, dat een kindje erbij geen fundamentele reden is om haar capaciteiten als toekomstige ouder in vraag te stellen.
Men zou beter eens de vraag stellen, of het nodig is om voor toekomstige adoptie-ouders strenger te zijn dan voor toekomstige natuurlijke ouders. Ik ben ervan overtuigd dat zelfs als er geen strenge adoptie-eisen zouden bestaan, dat er minder adoptiekinderen in onverantwoorde gezinssituaties zouden terecht komen dan nu natuurlijke kinderen. Bij adoptie zal er sowieso rompslomp met papieren zijn, en alleen wie het echt wil zal zich daaraan wagen. Voor het starten met natuurlijke kinderen wordt geen enkele eis gesteld. Alleen als het echt misloopt kunnen er procedures starten om de kinderen weg te nemen uit probleemgezinnen en te "plaatsen".
Abonneren op:
Posts (Atom)